Doorgaans beweegt mijn belangstelling zich op het terrein van taal, geschiedenis en literatuur. Je zult mij niet snel verdiept zien in technische handleidingen, noch mij aantreffen in de nabijheid van objecten die met techniek of handenarbeid te maken hebben. Toch staan er in mijn kast enkele boeken die te maken hebben met elektrotechniek, stoom, bagger- en grondwerken of over de Rietsuikerfabrieken op Java en hare machinerieën. Het gaat dan wel altijd om “oude” boeken, d.w.z. van vóór 1950. Door hun ouderwetse en vaak zorgvuldige vormgeving hebben ze dan een eigen charme.

Waar ik bijvoorbeeld een keer tegen aanliep, en wat ik niet kon laten liggen was dit “elementair leerboek” over De hedendaagsche motoren voor gas, benzine, petroleum en spiritus, geschreven door H.A. Romeyn, “bewerkt naar het Duitsch van Professor Vater” en uitgegeven door A.W. Sijthoff te Leiden in 1914.

Het exemplaar onder handen is een 2e druk en omvat 202p. Opvallend zijn de fraaie gravures – dat is wel de belangrijkste reden waarom ik ervoor viel – en technische tekeningen, die vaak behoorlijk groot op uitvouwbare pagina’s zijn afgedrukt. Die uitvouwbare pagina’s maken dit boekje ruim honderd jaar later tot een feest voor de bibliofiel.

Ik was weer eens op jacht naar boeken en op een Engelse vertaling van Il Secondo Diario Minimo van de zwaargeleerde en tegelijk lucide Umberto Eco. Wat ik verder ook zou beslissen, How to Travel with a Salmon & Other Essays ging mee naar huis.

Omdat ik er niet helemaal zeker van was of ik dit boek niet ook al in Nederlandse vertaling had (of deels in een bloemlezing uit Eco’s werk), en de titel me erg bekend voorkwam, wilde ik thuis al mijn boeken van Eco even op een rijtje hebben. Normaal vind ik, ongeacht de ordening van dat moment, ca. 90% van de gewenste titels direct, nog eens 9% binnen anderhalve minuut, maar nu werd ik geconfronteerd met de gênante 1% die echt moeilijk vindbaar blijkt op het moment dat je het betreffende boek zoekt.

Heb je jezelf al eens afgevraagd wat voor type oester-eter je bent? Deze vraag valt je misschien wat rauw op de maag, maar het is werkelijk van belang. Als je namelijk nog een beginner bent, en oesters zijn nog niet helemaal je ding, begin dan bijvoorbeeld met Beausoleils of La Saint Simons, of anders, aan de Amerikaanse Westkust vertoevend, zoete Kumamotos. Ben je echter een zoutvreter, dan “look for oysters grown in or near the open ocean”, neem Pemaquids, Glidden Points, Wiannos, of Island Creeks. Beschouw je jezelf een echte kenner, en speelt geld geen rol, dan… etc.

Bladzijden lang word je als lezer op luchtige wijze aan de hand genomen om aan de hand van je eigen smaak en voorkeuren (en snobisme) bepaalde soorten oesters te proberen – ik heb nooit beseft dat er zovele soorten waren, en alleen al in “North America”. Is dat laatste (extra) ironie? Beseft de auteur dat hij een boek maakt met een zeer specifiek onderwerp voor mogelijk een wel heel klein publiek: The Connoisseur’s Guide to Oyster Eating in North America – dus niet eens over oesters in het algemeen maar over het eten van oesters, en dan specifiek in Noord-Amerika.

Laat ik het maar meteen toegeven: ik heb niet speciaal iets met ballet. Ik vind het mooi om te zien, maar ik bezoek zelden tot nooit een voorstelling. Overigens heb ik met veel plezier de roman Vaslav van Arthur Japin over de balletdanser Vaslav Nijinski gelezen. Maar waarom zou ik een boek over ballet kopen? Ik weet niet wat het precies was, maar zodra ik het boek in handen had, was ik verkocht. Er is iets met specialistische onderwerpen en oudere boeken hierover, die stimulerend werken op de verbeelding. Zelfs van medische of technische handboeken van vóór 1940, met ingewikkelde tekeningen van lichamen of machines, gaat een grote aantrekkingskracht uit. Op zo’n moment zou je wel een arts in ruste of ingenieur willen zijn die in zijn bibliotheek alles verzamelt, wat in voorbije tijden over het eigen vakgebied in boek- of pamfletvorm is verschenen.

Bij het vasthouden van dit balletboek had ik ook weer zo’n visioen van een bibliotheek die, overigens geheel tegen mijn eigen verzamelgewoonten in, volledig gespecialiseerd zou zijn in ballet en balletgeschiedenis.