Geplaatst op door Danny Habets

Le Figaro Artistique (1923-1924)

Een van de aangename zaken tijdens het schrijven van mijn afstudeerscriptie (1995-1996) was het dagenlang bladeren en lezen in kranten en tijdschriften uit de jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw (op zoek naar berichten en artikelen over mijn onderwerp).

Veel van de tijdschriften die ik raadpleegde waren fraai ingebonden, soms zelfs in lederen banden, waardoor ze extra lekker roken. De combinatie oud papier en leder levert soms een onweerstaanbare geur op en associeer ik nog altijd met die gelukkige tijd in de leeszaal van de Universiteitsbibliotheek Nijmegen.

Onlangs liep ik tegen een stevig en groot boek aan, indrukwekkend vanwege de afmetingen: 225 x 300 mm, maar ook de halfleren, marokijnen band met de horizontale ribben op de rug. Daar bleek een reeks ingebonden tijdschriften in te zitten.

Lees verder
Geplaatst op door Danny Habets

En waar laten we al die boeken?

Elke verzamelaar loopt er wel eens tegen aan: de kasten zijn vol, en nu? Waar laten we toch al die boeken? Ik heb al heel verschillende oplossingen toegepast: van het wegdoen van boeken tot en met nog meer kasten kopen, maar elk van deze methodes heeft ook weer zijn beperkingen. Je kunt nog kasten, kastjes, rekken en vitrines in het midden zetten, maar niet iedereen heeft daarvoor de ruimte of een partner die dat tolereert.

In de loop der jaren wordt men creatiever: de boeken zodanig ordenen dat er meer planken in een kast passen. Sinds 2014 maak ik gebruik van een flexibel systeem van stellingen. Toen ik daarmee begon had elke kast 7 planken vol boeken. Bij de literaire romans kun je de planken vaak dichter op elkaar laten aansluiten: met een beetje passen en meten ben ik voor een deel van de kasten uiteindelijk uitgekomen op 9 lagen, met boeken die een ongeveer gelijke hoogte hebben, zoals hieronder zichtbaar is.

Lees verder
Geplaatst op door Danny Habets

Grote Bellettrie Serie – een bibliografie

Zoals bekend is Athenaeum – Polak & Van Gennep “hofleverancier” van fraai vormgegeven literaire reeksen. Eerder gaven we op deze website overzichten van de Baskerville Serie en de Gouden Reeks. De meest recent gestarte luxe reeks is de Perpetua. Een al wat langer bestaande reeks, die niet mag ontbreken bij liefhebbers, is de Grote Bellettrie Serie, waarin met name “moderne klassieken” (d.w.z. vanaf ca. 1800) zijn opgenomen.

Het fraaie aan de reeks is de veelkleurige eenvormigheid. Terwijl de Gouden Reeks en de Baskerville Serie opvallen door hun typerende goudkleurige respectievelijk crèmekleurige omslagen, valt de Grote Bellettrie Serie op door de veelkleurigheid. De eenheid is bewaard door de typografie en het typerende rechthoekige vlak op het omslag, zoals bijvoorbeeld hieronder te zien is.

Bij de oudste delen is die rechthoek overigens in verhouding kleiner en zijn de marges groter. Zie o.a. Anatole France en Hans Henny Jahnn hieronder.

Onderaan dit artikel heb ik een uitgebreide verantwoording opgenomen over het tot stand komen van deze bibliografie en een stukje achtergrond en geschiedenis van de reeks.

Lees verder
Geplaatst op door Danny Habets

Portugese literatuur – een doorsnede

Het liefst lees je literatuur in de oorspronkelijke taal, zeker als het om een mooie taal gaat als het Portugees. Een enkele keer probeer ik dat ook, maar mijn Portugees is maar heel beperkt, dus het leent zich vooral voor kortere teksten, zoals gedichten. Het helpt wel als je een andere Romaanse taal zoals het Italiaans redelijk kunt lezen. (Spreken en verstaan is overigens een heel andere tak van sport, maar dat terzijde.)

Zou ik een hele roman in het Portugees willen lezen, dan zou ik voortdurend een woordenboek moeten raadplegen, nog afgezien van de finesses die je mist. Gelukkig zijn er enkele goede vertalers van Portugese (en Braziliaanse) literatuur, zoals August Willemsen en Harrie Lemmens. Ik was dus wel nieuwsgierig naar wat ik nu zelf precies heb staan aan vertaalde Portugese literatuur. Hieronder een dwarsdoorsnede uit de Bibliotheca Habetsiana: proza en poëzie vertaald uit het Portugees.

Lees verder
Geplaatst op door Danny Habets

Hoe ik mijn verjaardag vierde (2020)

Jarig zijn in tijden van Corona. Het ouder worden kan ik niet betreuren, het enige alternatief namelijk is jong te sterven. Ondanks alle beperkingen van het moment, viert men bescheiden zijn verjaardag.

Gelukkig woon ik samen met een aantal dierbaren, die ook nog eens weten wat goed voor mij is. (“Alweer boeken, pa? Weet je niks anders?”). Onderstaand stapeltje was toch niet te versmaden.

Lees verder