Je kunt er lang over discussiëren wat de juiste tekstrichting op de rug van een boek is. Allereerst, en dat zie je bij dikkere (vooral ook oudere) boeken nog wel eens: horizontaal – gezien vanuit het perspectief dat een boek rechtop staat. Een beetje zichzelf respecterende bibliotheek heeft alle – of althans zoveel mogelijk – boeken rechtop staan.

Als de titel verticaal op de rug is geprint, dan zijn er twee mogelijkheden: van boven naar beneden (kortweg BoBe) of van beneden naar boven (BeBo). Nederlandstalige en Engelstalige werken volgen bijna altijd BoBe, Fransen bijna altijd BeBo. 

Duitsers en Italianen wisselen een beetje, zoals bovenstaande laat zien (met een voorkeur voor BeBo bij de Duitsers en ik meen een voorkeur voor BoBe bij de Italianen). Men zondigt niet overal even consequent. Alleen die Fransen zijn hardnekkig.

Wat is nu de juiste richting? Voor mij is die vraag simpel: leg een boek maar eens plat op de tafel: 99 van de 100 mensen zullen dat automatisch zo doen, dat het voorplat naar ons glimlacht en wij het boek goed kunnen bekijken. Op het moment dat je de titel op de rug dan kunt lezen zonder je hoofd 180 graden te draaien, dan weet je het: BoBe is veruit superieur, dus de conventie die in de Nederlandse en Angelsaksische gebieden wordt gebruikt.

Men zou nog kunnen twisten over de vraag of een boek met het voorplat naar boven hoort te worden neergelegd of dat dit minder vanzelfsprekend is dan ik hierboven stel. Maar dan is er geen redding meer voor u.

Net zo min als voor de excentriekelingen die al hun boeken plat in de kast bergen, of de beginnelingen die hun boeken tot tegen de achterwand van boekenkast of boekenrek schuiven.

P.S.: Fokke Zwaan wees mij op het boeiende artikeltje op Quora, waarin men tot de tegengestelde conclusie komt. Het daar aangevoerde voordeel van BeBo (in hun termen: BBT), is naar mijn beoordeling marginaal. Westerlingen browsen doorgaans van links naar rechts en ik reik met mijn linkerhand.