Wie ons al een tijdje volgt, weet dat wij in januari 2021 ons huis hadden verkocht, waarin die grote ondergrondse bibliotheek zich bevond. De verhuizing had o.a. te maken met vage emigratieplannen richting Italië, dus zaten we tijdelijk gehuurd nabij de Maastrichtse binnenstad, in de wijk St. Pieter. Dat beviel ons qua locatie heel goed, en het oude huis (1905) had zeker charme, maar ook een aantal praktische nadelen: kleine ruimtes, ingesloten zijn tussen andere huizen en een flat die op je postzegelgrote tuin uitkijkt. In een huurhuis ontbreken bovendien de mogelijkheden en de motivatie om een aantal zaken eens goed aan te pakken.
De Italië-optie raakte steeds verder uit zicht vanwege de complicaties qua werk en persoonlijke omstandigheden. Misschien moesten we Italië toch maar vooral als vakantieland aanhouden.
Sneller dan wij dachten kwam er iets anders op ons pad, waar we geen nee tegen konden zeggen: onder de vleugels van Maastricht, net over de grens met België, hebben wij ons little house on the prairie gevonden. Ruimte, vrijheid, privacy en veel groen voor een betaalbare prijs (in Nederland niet te vinden dan wel onbetaalbaar).
