Wie bijzonder mooie boeken wil zien, die je anders nooit in zo groten getale bij elkaar ziet en waarvan er een heel aantal voor de gewone portemonnee onbereikbaar zijn, moet de jaarlijkse Maastricht Antiquarian Book & Print Fair (MABP) bezoeken. Ondergetekende was er weer bij en vond toch nog een leuk boekje voor zichzelf.
De MABP vindt plaats in de St. Janskerk te Maastricht en is qua datum altijd gekoppeld aan grote broer, de TEFAF in Maastricht. Normaliter is deze in het voorjaar en de laatste keer, begin maart 2020, nam het aantal corona-besmettingen zo snel toe, dat de TEFAF voortijdig moest opbreken. De MABP duurde van 6 tot en met 8 maart en dat was voor mij zo’n beetje het laatste social event van dat jaar. Zie ons eerdere verslag daarvan.
In 2021 en begin 2022 waren de besmettingscijfers nog dermate ongunstig dat er nog geen beurs kon worden gehouden – bovendien vereist zoiets een en ander aan planning en voorbereiding. Maar dit jaar van 24 t/m 26 juni mocht het dan toch weer plaatsvinden.
Dit jaar was ook de stichting Boeken voor Mensen, waar ik als vrijwilliger werk, gevraagd om een stand te bemensen gedurende de beurs. Dat maakte het evenement voor mij nog een stuk leuker, omdat je er een tijdje bent en met andere stands (veelal medewerkers van deftige antiquariaten) contacten kunt leggen (of vernieuwen). Voor de stichting leverde dat een aantal interessante afspraken op (zowel qua aanlevering als afname van boeken) en voor mij het weerzien met enkele bekenden uit het boekenwereldje.
Een aardige bijvangst voor de stichting was dat we toch aardig wat verkocht hebben – vanzelfsprekend ten behoeve van de goede doelen van Boeken voor mensen. Het meeste daarvan werd overigens gekocht door aanwezige antiquaren, maar dat kan ook te maken hebben met de tegenvallende bezoekersaantallen. Omdat wij als stichting in het “goedkopere” segment zitten van het tweedehands boek, konden we aan deze antiquaren enkele oude en speciale boeken kwijt die in de boekenkelder heel lastig te verkopen zijn aan de kopers die daar komen.
Een aardige bijvangst voor mijzelf was een mooi boek uit 1737, gekocht bij Antiquariaat Meuzelaar uit Heusden. Het betreft een Nederlandse vertaling van enkele werken van Horatius, waaronder diens hekeldichten, enkele brieven en zijn Ars poetica – ook bekend als de Epistula ad Pisones, een leerdicht over het schrijven van poëzie. Bijzonder aan deze vertaling is dat hij van de hand is van Balthazar Huydecoper, die ik vanuit mijn studie neerlandistiek vooral kende als 18e-eeuwse taalkundige en auteur van o.a. Proeve van Taal- en Dichtkunde. In 1726 was van zijn hand al een prozavertaling van Horatius’ hekeldichten en brieven verschenen. In 1737 verscheen dan de vertaling in dichtvorm (“in Nederduitsche vaarzen”).
Het exemplaar dat ik kocht, zit nog uitstekend in de fraaie volledig leren band, die in zeer goede staat is, net als het binnenwerk. Op de titelpagina vinden we een portret van Horatius, gegraveerd door J.C. Philips; verderop is een paginavullende gravure met het portret van Huydecoper, door J. Houbraken naar een schilderij van J.M. Quinkhard. De frontispice met allegorische voorstelling is eveneens van J.C. Philips. Al met al een mooie aanwinst voor de Bibliotheca Habetsiana.